Bij mijn ouders thuis is er vrijwel altijd eten. Een van de standaard vragen die je krijgt wanneer je bij mijn ouders binnenstapt is: “Heb je al gegeten?” Bij ons thuis was eten altijd een belangrijk iets. Of we nu als gezin aan tafel zaten tijdens het eten, of dat we op de bank zaten met een bordje op schoot, er waren altijd weer mooie momenten van contact, van interactie en verbinding. Wanneer we samen aten maakte het ook niet uit of er een gast was of niet. Iedereen genoot samen, iedereen was gelijk en iedereen was op dat moment deel van het gezin. Wat dat betreft doet samen zingen me dan ook denken aan samen eten: het is gezellig, het is levendig en het verbindt. Hoe groter het gezelschap, des te meer het niet langer uitmaakt wie je bent en hoe goed (of slecht) je zingt, samen vorm je…